Asıl adı Ricardo Eliezer Neftali Reyes Basoalto olan şair ve yazar Pablo Neruda, 12 Temmuz 1904 tarihinde Şili- Parral’da dünyaya gelmiştir. Babası bir demiryolu işçisi olan Neruda’’nın, annesi bir öğretmen olup; daha çok küçük yaşta iken vefat etmiştir. Pablo Neruda, edebiyata olan yatkınlığını diğer şair ve yazarlara oranla çok daha küçük bir yaşta belli etmiştir.
Bu Gece En Hüzünlü Şiiri Yazabilirim
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Şöyle diyebilirim: gece yıldızla dolu
Ve yıldızlar, masmavi titreşiyor uzakta
Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı.
1-5. mısralar
Şiir “Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim” dizesiyle başlıyor ve tüm şiir boyunca tekrar ediyor. Gece hayali bir öge. Gece hem güzel hem de aldatıcı olabilir, Neruda burada ilişkisini geceye benzetmiş olabilir. “S” aliterasyonu gecenin sessizliğini yansıtıyor.
Bu dizeler aynı zamanda doğanın görüntülerini içeriyor: “yıldız, rüzgar, gök” Bu görüntüler hatıralarına ve şu anki durumuyla bağlantı kurmasını sağlıyor. Şair doğanın sevdiğini ve onunla ilişkilerini hatırlatan açılarını yansıtıyor. Yazmaya gece başlıyor, bunun nedeni ise ruh haliyle gecenin örtüşmesi. Yıldızlarla dolu gökyüzü ona rahat vermiyor. Yıldızların kendisinden uzaklığı:“uzakta” şairin yalnız olduğu düşüncesini destekliyor. Buna rağmen rüzgarın şarkı söylemesinden minnet duyuyor, çünkü bu sevdiği kadını tasvir ediyor.
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara.
Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece
Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında
Sevdi beni o ben de bir ara onu sevdim
O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama
5-10. mısralar
Pablo Neruda ilk dizeyi tekrar ediyor ve ismini vermediği bir kadına aşkını itiraf ediyor. İlişkilerine ait ilk ipucunu bize: “Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara” sözleriyle aktarıyor. Sonrasında “Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece” diyerek onunla olduğu günleri hatırlıyor. Geçmişteki gecelerin bu geceyle birleştirilmesi eski durumdan günümüze değişimin olduğunu gösteriyor. Sevdiğinin artık kollarında olmadığını belli etmek için “bu gece gibi” benzetmesine başvuruyor. 8. mısrada şair sevgilisini öpüşünü “kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında” diyerek sonsuz gök gibi bir ilişkilerinin olmasını umuyor. Aşkın değişken karakterini görüyoruz 6. mısra ve onun zıttı olan 9. mısrada: “Sevdi beni o ben de bir ara onu sevdim” Bu kıtada şairin sevgilisinen kendisini nasıl uzaklaştımak istediğini ama sonra beraber en tatlı anılarını hatırlayıp ondan uzaklaşamadığını görüyoruz. En son mısra bunun bir kanıtı: “O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama” diyerek yine onu hatırlıyor. Şairin geçmişi unutmada yaptığı umutsuz girişimleri görüyoruz.
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.
Yokluğunu düşünüp, yitmesine yanmakla
Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi.
Ota düşen çiy gibi, düşmekle şiir cana
11-14. mısralar
Neruda ilk mısrayı tekrarlıyor. Bu satırı tekrarlamasındaki ısrarcı yaklaşım, şairin unutmada yaşadığı güçlüğün kanıtı.“Yokluğunu düşünüp, yitmesine yanmakla” hatırlamak onun için katlanılmaz hale geliyor. Yalnızlığını “Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi.” dizesiyle belirtiliyor. Yarattığı şiir ruhunu yeniden canlandırmasında yardımcı oluyor: “Ota düşen çiy gibi, düşmekle şiir cana"
Ne gelir elden, sevgim onu tutamadıysa.
Gece yıldız içinde, o yoldaş değil bana
Hepsi bu. uzaklarda şarkı söylüyor biri.
Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca
15-18. mısralar
15. satırda şairin ilişkileri hakkında beslediği umutsuzluğu görüyoruz:”Ne gelir elden, sevgim onu tutamadıysa” Onun için önemli olan, sıradan bir gecede yanında değil: “Gece yıldız içinde, o yoldaş değil bana” eskiden normal yıldızlı gecelerde olduğu gibi. “Hepsi bu.” onun için çok önemli çünkü bu dizeyle kesin bir duruş sergilemeye çalışıyor. Uzaklarda şarkı söyleyen birini duyuyor. “uzaklarda” ifadesi onun yalnızlığını güçlendiriyor. Kimse ona şarkı söylemiyor. En sonunda şair kabul ediyor: “Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca”
Gözlerim arar onu, yaklaştırmak ister gibi
Yüreğim arar onu, o yoldaş değil bana
Artık sevmiyorum ya nasıl, nasıl sevmiştim
Sesim arar rüzgarı ulaşmak için ona
Ellere yar olur. öpmemden önceki gibi.
O ses, ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla
19-24. mısralar
Bu kıtada şairin sevgilisiyle ne kadar birleşmek istediğini görüyoruz. Gözleri ve kalbi onu arıyor ama sonra diyor ki : “o yoldaş değil bana” Acısını dindirmek için “ Artık sevmiyorum” der ve geçmişte onu çok sevdiğini “ nasıl sevmiştim” diyerek kabul eder. Yine ilişkilerini doğayla bağdaştırır “Sesim arar rüzgarı ulaşmak için ona” diyerek ama başarısız olur. Şimdiyse onun ellere yar olacağı gerçeğini kabullenmek zorundadır. Neruda sevdiğinin ışıl ışıl vücudunu hatırlar, ona artık başkalarının dokunduğunu bilerek ve de gözlerini, o artık başkalarına bakıyordur.
Artık sevmiyorum ya severim belki yine
Ne uzundur unutuş ah ne kısadır sevda
Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü
Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca
Belki bana verdiği son acıdır bu acı
Belki son şiirdir bu yazdığım şiir ona
25-30. mısralar
Şair artık onu sevmediğini ısrarcı bir şekilde tekrarlar. Fakat aşığına karşı koyamıyordur. Hemen kendisiyle çelişir “severim belki yine” diyerek onun karşısında acizliğini kabul eder. “Ne uzundur unutuş ah ne kısadır sevda” sözüyle vazgeçtiğini yorgun ve bitkin bir tonda söylüyor. Onun şiiri, unutmanın ne kadar acı verici olduğunu anlatır. “Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü” dizesiyle buna benzer geceleri unutamadığını anlarız. Son iki satırdaysa şair aşığının hatırasını ve kendi derin acısını silmeye kararlıdır: “Belki son şiirdir bu yazdığım şiir ona”
B
Yorumlar
Yorum Gönder